Hola Limaaa!

Hallo lieve familie en vrienden!

Na een intensieve voorbereidingsperiode van trainingen, inkopen doen en tussendoor het afronden van ons schooljaar was het gisteren eindelijk zo ver, het vliegtuig in naar Peru! Onderweg naar het vliegveld kregen we echter direct een smsje met daarin de informatie dat onze vlucht naar Houston twee uur vertraagd was. Annelies kon dus iets later vertrekken. Eenmaal op Schiphol bleek dat onze vlucht was omgeboekt, we vlogen nu via New Ark (New York) in plaats van Houston en vertrokken om half 11. In paniek Annelies gebeld, want ze moest nu toch echt eerder op Schiphol zijn. Gelukkig hebben we alles prima gered en zaten we voor het eerst sinds weken relaxt in het vliegtuig op weg naar een mooi avontuur!

We wisten dat de overstap naar New Ark een close call zou worden, we hadden namelijk maar een uurtje om over te stappen. Dat we letterlijk zouden moeten rennen om onze vlucht te halen, hadden we niet helemaal verwacht. Het hele vliegtuig zat al klaar voor vertrek, maar uiteindelijk hebben ook wij het gehaald. De vlucht naar New Ark duurde ongeveer 7 uur, en vanuit daar moesten we weer 8 uur naar Lima. In het tweede vliegtuig vermaakten we ons prima met een heel scala aan films en een buurvrouw die origami beoefende op werkelijk elke plastic verpakking van het eten wat we kregen. Vrij apart wel.

Slapen in een vliegtuig is stiekem ook best wel een uitdaging, uiteindelijk bleek met je hoofd op het klaptafeltje (inclusief kussen) een van de meest chille houdingen. Toch stap je het vliegtuig uit alsof je drie dagen opgevouwen in een kofferbak hebt gelegen.

In Peru is het 7 uur later dan in Nederland, dus om 21.30 locale tijd landde het vliegtuig terwijl het eigenlijk dus half 5 's ochtends was bij jullie. Intussen waren we allebei ongeveer 24 uur wakker, maar blij dat we naar ons Peruaanse adresje konden. Taxi's staan niet echt bekend om hun veiligheid in Peru, iedereen raadt je aan om alleen maar veilige taxi's te nemen en ze dus vooraf te bestellen. Op het vliegveld hebben we direct een taxi genomen die bekend staat als betrouwbaar. Tellers bestaan in Peru niet en dus moet je vooraf onderhandelen over de prijs. Aangezien we allebei blond zijn en vrij groot zijn we natuurlijk in de ogen van de Peruanen 'onbekend' met de normale prijzen en moet je op je beste Spaans lekker afdingen. Voor 50 soles (omgerekend 20 dollar) zaten we in de taxi en zette de lieve man ons recht voor de deur van ons slaapadres af. Een echte cultuurshock hebben we nog niet gehad, vanuit de taxi maakten we alleen de verkeerschaos mee en zagen we vooral veel reclameborden, o en trouwens ook de zee zo goed als!

We verblijven bij een goede vriendin van Annelies, die ze kent van haar schooltijd in Italie, Ximena. Haar familie woont in de wijk San Isidro, die erg veilig schijnt te zijn. Bij aankomst stond de thee en chocolade cake klaar en hebben we eerst nog een tijd gekletst met Ximena. En wat kan een bed toch heerlijk zijn als je zo'n lange reis achter de rug hebt! We vielen als een blok in slaap en hebben vanochtend kennis gemaakt met de 2 zussen en moeder van Ximena, ze zijn echt heel leuk en we voelen ons erg thuis!

Hier is het nu bijna 3 uur 's middags en staat de wedstrijd op het punt te beginnen, dus gaan we een einde breien aan ons eerste verslag uit Peru! Vanavond staat er een etentje op het programma met twee vrouwen van de nationale Agrobanco, die ons gaan helpen met de opdracht van de Rabobank, dus dan zullen we voor het eerst echt Lima in gaan. We zijn heel benieuwd wat de stad ons te bieden heeft!!

Un abrazo de Peru!